Kan ik er wat aan doen?

19 juli 2021

‘Happy when it rains’ is de tagline van de Raintap, een slim en mooi ontwerp van Floris Schoonderbeek. Ik zag hem op Object Rotterdam: een pop-up designbeurs van bijzondere labels, bekende ontwerpers en aanstormende talenten. De Raintap is gemaakt van gerecycled plastic, vangt liefst 250 liter regenwater op, biedt een de optie voor een tweede kraan met leidingwater en heeft een kraantje om je gieter te vullen. De bovenkant is een wasbak waar je handen of je groenten kunt wassen, en dat water gaat dan het riool in.

Ik werd er vrolijk van! Het is goed bedacht, mooi uitgevoerd en het geeft me het gevoel dat ik zelf iets kan doen aan de steeds heftigere watercrisis. Gemeente Leersum was helemaal niet happy when it rains: één hoosbui op 18 juni veroorzaakte er 37 miljoen euro schade, in Hoogeveeen was er voor 3,9 miljoen aan schade. Terwijl ik terugreed van Object kwamen er in het oosten en zuiden van het land weer straten en kelders blank te staan. En in Limburg is het medio juli code rood, niet vanwege corona maar om het hoogwater.

Hoeveel Raintaps zijn er voor nodig om het verschil – nee, om een verschil te maken? Hoeveel tegels moeten er dit jaar op het NK tegelwippen uit tuinen worden gehaald? Hoeveel plastic kratten op hoeveel daken? Hoeveel regenpleinen? Allemaal goed en leuk bedacht, maar… gaat het helpen? Zeker nu Nederland steeds verder klem komt te zitten tussen de behoefte aan woonruimte enerzijds en het wassende water anderzijds.

De vrolijkheid die ik bij de Raintap voelde, verdampte als sneeuw voor de zon tijdens het Journaal. Daar legde D66-burgemeester Hans Weber van Zuidplas uit waarom je best achtduizend woningen in deze diepgelegen polder kunt bouwen. De Randstad ligt al laag en zit al achter dijken, beschermen moeten we tóch, dan kan dit toch er wel bij?

Dat staat toch echt haaks op de waarschuwing van de Unie van Waterschappen in een brief aan de Tweede Kamer, dat – “als we niets doen” – de schade door de klimaatverandering in bebouwd gebied in 2050 kan oplopen tot 124 miljard euro. De Unie was ook al tegen de bouw van de wijk Westergouwe, maar die is er ook gewoon gekomen. We moeten immers ergens wonen.

Wie moet ik geloven? Mijn gezond verstand zegt me dat water nog altijd naar het laagste punt loopt, en dat we er misschien daarom verstandig aan doen om daar water te bergen in plaats van woningen te bouwen. Het voelt alsof we moedwillig die achtduizend huishoudens in harm’s way zetten – juist in een tijd dat we merken dat het extreme weer problemen in veel minder diep gelegen streken veroorzaken. Bij sommigen wankelt het geloof in ons vermogen het water te weren, maar bij burgemeester Weber nog niet.

Voorzitter Rogier van der Sande van de Unie van Waterschappen had al eerder in een interview in NRC gezegd: “Als wij de komende tien jaar een miljoen woningen gaan bouwen, waarom zou je dan wachten met het verplicht voorschrijven van maatregelen die over een paar jaar onvermijdelijk zullen zijn?” Sterker nog, in de Zuidplaspolder kunnen we nu nog een oud adagium toepassen, in feite het principe waarop het Nederlandse watermanagement al eeuwen is gebaseerd: voorkomen is beter dan genezen. Nu kunnen we nog kiezen, straks niet meer.

Author profile
Tracy Metz is journalist, auteur en moderator. Ze schrijft voor NRC Handelsblad, Architectural Record en is vaste columnist van Rooilijn

Tracy Metz komt oorspronkelijk uit Californië en kwam na haar studie naar Europa, waar ze in Nederland in de journalistiek terechtkwam. Ze schrijft kritisch, onafhankelijk, met gezag én gevoel voor humor over architectuur, stedenbouw, natuur en landschap – kortom, over onze verhouding tot de gebouwde en natuurlijke omgeving om ons heen. In 2012 richtte ze Stadsleven op, een boeiende live talkshow en digitaal magazine over het leven in steden. Sinds 2013 is zij directeur van het John Adams Institute, het centrum voor Amerikaanse cultuur in Nederland. Haar bijdrage aan het publieke debat over stad en landschap werd in 2016 onderscheiden met de Grote Maaskantprijs. Meer informatie over haar werk vindt u op https://www.tracymetz.nl/

Author profile
Tracy Metz is journalist, auteur en moderator. Ze schrijft voor NRC Handelsblad, Architectural Record en is vaste columnist van Rooilijn

Tracy Metz komt oorspronkelijk uit Californië en kwam na haar studie naar Europa, waar ze in Nederland in de journalistiek terechtkwam. Ze schrijft kritisch, onafhankelijk, met gezag én gevoel voor humor over architectuur, stedenbouw, natuur en landschap – kortom, over onze verhouding tot de gebouwde en natuurlijke omgeving om ons heen. In 2012 richtte ze Stadsleven op, een boeiende live talkshow en digitaal magazine over het leven in steden. Sinds 2013 is zij directeur van het John Adams Institute, het centrum voor Amerikaanse cultuur in Nederland. Haar bijdrage aan het publieke debat over stad en landschap werd in 2016 onderscheiden met de Grote Maaskantprijs. Meer informatie over haar werk vindt u op https://www.tracymetz.nl/

Column gegevens:
Auteur(s):Tracy Metz

19 juli 2021

De tekst en tabellen in deze bijdrage zijn gepubliceerd onder een CC BY-NC-ND licentie. Voor hergebruik van foto’s en illustraties dient u contact op te nemen met Rooilijn.
Whatsapp

Reageer op deze column

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.