De maximale huurprijs voor een woning met een gereguleerde huur, in de volksmond ‘sociale huurwoning’ genoemd, bedraagt op dit moment 737 euro per maand. Dat is volgens het Nibud duurder dan de gemiddelde hypotheek. Mensen die een woning kopen, bouwen kapitaal op omdat ze geleidelijk eigenaar worden. De financiële positie van huurders wordt daarentegen steeds een beetje slechter, omdat de wettelijk toegestane jaarlijkse huurverhoging bestaat uit het inflatiepercentage plus een percentage daarbovenop. Zo wordt de sociale ongelijkheid in Nederland ieder jaar vanzelf een beetje groter.
Economen en andere gedragswetenschappers wijzen op verschillen tussen het kopen van een woning op afbetaling en het huren van een woning. Kopers moeten verplicht reserveren voor onderhoud, hebben te maken met transactiekosten die snel verhuizen onaantrekkelijk maakt en dragen een financieel risico. Daarnaast hebben huurders met een laag inkomen recht op huurtoeslag en wijzen woningcorporaties huizen met een lagere huur toe aan huishoudens met lage inkomens. Toch is er weinig sociaals aan een systeem dat mensen die geen woning willen of kunnen kopen, confronteert met zulke hoge woonlasten. Mensen die bijvoorbeeld geen lening kunnen krijgen van de bank, of dat niet willen omdat ze huiverig zijn voor het aangaan van een grote schuld.
Drie weken geleden kondigde minister Ollongren aan dat de jaarlijkse huurverhoging voorlopig begrensd zal worden op het jaarlijkse inflatiepeil plus 1 procent. Nieuw is dat deze begrenzing zowel voor gereguleerde als vrije-sector huurwoningen zal gelden. Volgens het CPB zal de inflatie in Nederland dit jaar op ongeveer 1,5 procent uitkomen. De huurverhoging mag dus maximaal 2,5 procent zijn. Alhoewel dit goed nieuws is, doet het niets af aan het feit dat de huren om te beginnen te hoog zijn, en zullen blijven stijgen.
Het voordeel van huren zou juist moeten zijn dat het een minder groot deel van je inkomen opslokt dan kopen. Als wonen een consumptiegoed is waar je geen kapitaal mee opbouwt, zou je in staat moeten zijn een groter deel van je inkomen uit te geven of te sparen. Dat kan zijn voor een aanbetaling op een koopwoning, maar ook voor een buffer, of een ander lange-termijndoel. Dat is ook de reden waarom inkomenspolitiek bedrijven met de huur geen goed idee is. Nivellering geschiedt het best op het niveau van salarissen en inkomstenbelasting, niet door mensen met een hoger inkomen meer te laten betalen voor dezelfde woning. Wanneer we de kloof tussen arm en rijk willen verkleinen, doen we er goed aan om huren structureel goedkoper te maken dan kopen.
Carla Huisman is sociologe en gespecialiseerd in sociaal-ruimtelijke ongelijkheid. Ze doet onderzoek naar uiteenlopende zaken, zoals de groeiende onzekerheid in het wonen in Nederland en de invloed van ruimtelijke spreiding op de integratie van vluchtelingen. Carla werkt als postdoctoraal onderzoeker aan de UvA bij de onderzoeksgroep stadsgeografie, alwaar ze analyseert of burgers op gelijke voet en op democratische wijze met gemeentes kunnen samenwerken.
0 reacties