Anthropology for Architects: social relations and the built environment

22 december 2020

Ray Lucas (2020)

Anthropology for Architects: social relations and the built environment

Bloomsbury, London
264 p.
ISBN 978-1-4742-4149-6
€ 31

Wat kunnen architecten leren van antropologen? Oftewel: wat kunnen ontwerpers van gebouwen leren van de wetenschap die de sociaal en culturele leefwereld van mensen bestudeert? Dit is de centrale vraag die in dit Engelstalige boek wordt onderzocht. Een belangrijke zoektocht omdat het fysieke en sociale domein in veel gevallen nog veel van elkaar kunnen opsteken. Als is het maar om de menselijke maat en de behoeften van gebruikers meer en beter in een ontwerp mee te nemen. Dit boek doet daartoe een poging. Verwacht echter geen inzichten zoals in de trant van Jan Gehl, die in diverse handboeken en met tal van foto’s en beelden laat zien wat op verschillende schaalniveaus de relatie is tussen mensen, ruimten en gebouwen. Deze publicatie van Ray Lucas blijft bij de relatie tussen mens en het gebouw. Daarnaast is het geen handboek, maar krijgt de lezer beschrijvingen voorgeschoteld van diverse veldonderzoeken in Japan en Zuid-Korea.

Lucas, promovendus en docent aan de Manchester School of Architecture, blijft daarmee dicht bij de architectenwereld. Hij geeft niet zozeer inzicht in de theoretische achtergronden, denk- en werkwijze van de antropologie, maar kijkt vooral naar de activiteiten en doelen van de architecten en hoe een antropologische kijk kan helpen bij het onderbouwen van ontwerpbeslissingen. Of zoals Lucas het zelf enigszins cryptisch verwoord: “Rather than producing an anthropology of architecture or an ethnographic account of architecture, our aim was to look deeper into the nature of creative practices as fundamentally human activities. As such, this study focused on how and why drawing and notation are used, encompassing the full scope of ‘inscriptive pratices’ as ways of producing knowledge.”

In ieder hoofdstuk komt een ander gebouwtype aan bod: woningen, musea, markten, theaters en restaurants. Dat gebouwtype wordt vervolgens verbonden met een theoretisch kader uit de antropologie. Dus bij de woning wordt gekeken hoe een huis een thuis wordt en hoe je het als bewoner continu moet schoon houden en onderhouden. Bij de musea wordt gekeken naar de balans tussen de tentoonstellingsruimtes en de collecties. En bij het hoofdstuk over de markten worden theorieën aangehaald rondom ruilhandel, uitwisseling en wederkerigheid. Per bouwtype laat de auteur zo zien hoe het sociale leven in deze gebouwen plaatsvindt. Dit doet de auteur aan de hand van vooral teksten, zwart-wit foto’s en verschillende zelfgemaakte lijntekeningen.

Het boek is vooral relevant voor ontwerpers die een stapje buiten hun eigen vakgebied willen zetten. Oftewel architecten, studenten en docenten van Bouwkundeopleidingen die zich meer willen inleven in de belevingswereld van mensen om zo gebouwen te ontwerpen die prettig zijn om in te wonen, ontspannen, winkelen of eten.

Author profile
Gerben is stadsgeograaf, doet onderzoek naar het gebruik van de openbare ruimte en schrijft regelmatig over stedelijke vraagstukken op zijn blog Stadslente / Urban Springtime.

Gerben doet onderzoek naar het gebruik van de openbare ruimte, waaronder de manier waarop kinderen deze gebruiken en ervaren. Dit doet hij bij het lectoraat 'Gezonde leefstijl in een stimulerende omgeving' van De Haagse Hogeschool.

In het verleden was hij werkzaam als onderzoeker bij Onderzoeksinstituut OTB (TU Delft), als adviseur bij KEI kenniscentrum stedelijke vernieuwing, als coördinator van Platform Stad en Wijk en als sociaal projectleider in de Haagse Schilderswijk, en als senior beleidsmedewerker en teamleider bij woningcorporatie Haag Wonen.

In zijn vrije tijd schrijft hij in diverse media en op zijn blog Stadslente over de relatie tussen de geplande en geleefde stad. Met daarbij speciale aandacht voor de manier waarop mensen de openbare ruimte gebruiken. Ook is hij redacteur bij Rooilijn waar hij meerdere jaren de rubrieken 'recensies en signalementen' en 'columns' coördineerde.

Author profile
Gerben is stadsgeograaf, doet onderzoek naar het gebruik van de openbare ruimte en schrijft regelmatig over stedelijke vraagstukken op zijn blog Stadslente / Urban Springtime.

Gerben doet onderzoek naar het gebruik van de openbare ruimte, waaronder de manier waarop kinderen deze gebruiken en ervaren. Dit doet hij bij het lectoraat 'Gezonde leefstijl in een stimulerende omgeving' van De Haagse Hogeschool.

In het verleden was hij werkzaam als onderzoeker bij Onderzoeksinstituut OTB (TU Delft), als adviseur bij KEI kenniscentrum stedelijke vernieuwing, als coördinator van Platform Stad en Wijk en als sociaal projectleider in de Haagse Schilderswijk, en als senior beleidsmedewerker en teamleider bij woningcorporatie Haag Wonen.

In zijn vrije tijd schrijft hij in diverse media en op zijn blog Stadslente over de relatie tussen de geplande en geleefde stad. Met daarbij speciale aandacht voor de manier waarop mensen de openbare ruimte gebruiken. Ook is hij redacteur bij Rooilijn waar hij meerdere jaren de rubrieken 'recensies en signalementen' en 'columns' coördineerde.

Signalement gegevens:
Auteur(s):Gerben Helleman

22 december 2020

De tekst en tabellen in deze bijdrage zijn gepubliceerd onder een CC BY-NC-ND licentie. Voor hergebruik van foto’s en illustraties dient u contact op te nemen met Rooilijn.
Whatsapp

Reageer op deze publicatie

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.