Dit essay gaat over de rechtvaardige stad. Beleidsmakers en wetenschappers pleiten de laatste jaren vaak voor een inclusieve stad. De stad moet van iedereen zijn, maar kan dat wel? Moet iedereen op elke plek in de stad kunnen wonen? De maatschappelijke discussies worden gevoerd en de beleidsmaatregelen worden genomen vanuit een bepaald, meestal impliciet idee over rechtvaardigheid. Dit essay gaat daarom vooral over de rechtvaardige stad. De rechtvaardige stad is volgens Buitelaar niet een concept dat voor één uitleg vatbaar is. Voortdurend worden verschillende perspectieven nagestreefd die strijdig met elkaar zijn. Vier van die perspectieven – de welvarende stad, de egale stad, de voorzienende stad en de vrije stad – worden in dit essay uitgewerkt en doorgeredeneerd op hun toepassing in stedelijk beleid. Buitelaar laat zien hoe deze perspectieven zich tot elkaar verhouden (of juist niet) en de consequenties daarvan voor stedelijk beleid. Ruimte bieden aan meerdere perspectieven geeft een bredere blik en mogelijkheden voor discussie, en daarmee voor bewustere en beter onderbouwd beleid. Het essay geeft op deze manier handvatten om concreter en bewuster invulling te geven aan de ‘rechtvaardige stad’. Het biedt daarmee houvast voor maatschappelijke discussies en stedelijk beleid.
Perspectieven op de rechtvaardige stad samengevat (bron: Buitelaar, 2020)
0 reacties