Parken, sportvelden en speeltuinen krijgen steeds meer de aandacht die ze verdienen. Deze publieke ruimten worden niet alleen meer gezien als plek voor recreatie en plezier, maar ook als locaties ter voorkoming van hittestress in steden (duurzaamheid), als plekken voor beweging en frisse lucht (gezondheid) en als verblijf-, broed- en schuilplaatsen voor dieren (biodiversiteit). Om dit potentieel te verzilveren, moet echter ook het planningsproces voor parken en recreatiesystemen evolueren. In dit boek biedt de auteur een nieuwe stapsgewijze benadering voor het creëren van parken die grotere economische, sociale en ecologische voordelen opleveren.
De auteur – David Barth – is landschapsarchitect en planoloog en is met zijn adviesbureau betrokken geweest bij tal van projecten in de Verenigde Staten waarbij de openbare ruimte – samen met bewoners – is getransformeerd tot leefbare, duurzame en veerkrachtige gebieden. Barth pleit er voor dat parken en andere recreatieve plekken niet langer als geïsoleerde voorzieningen moeten worden beschouwd, maar als elementen van een geïntegreerd publiek domein. Oftewel de verbinding leggen tussen parken, oppervlaktewater, straten, musea, bibliotheken, etc.. Daarnaast betoogt hij dat elke ruimte zo moet worden ontworpen dat het tal van voordelen biedt voor gebruikers en omwonenden. De zogenaamde High-Performance Public Spaces (HPPS). Dus naast economische voordelen (stijgende vastgoedprijzen) gaat het bij de inrichting van de publieke ruimten bijvoorbeeld ook om het bevorderen van gezonde leefstijlen en ontmoetingen, om het voorkomen van wateroverlast bij hevige regenbuien en om minder luchtvervuiling.
In het boek presenteert de auteur een meer integrale en op samenwerking gebaseerde planningsstrategie. Het rationale proces dat jarenlang dienst heeft gedaan zorgde voor gestandaardiseerde parken met een gelijksoortige inrichting. Wie met deze publieke ruimten een bijdrage wilt leveren aan de huidige complexe en brede opgaven in steden zal uit een ander vaatje moeten tappen. Mede omdat de diversiteit aan gebruikerswensen is toegenomen en trends elkaar in sneltreinvaart opvolgen (op dit moment is dat bijvoorbeeld pickleball). Daarmee doet Barth ook vooral een oproep voor meer maatwerk, flexibiliteit en participatie van bewoners bij de inrichting van deze publieke ruimten.
Na een inleidend hoofdstuk (dat gratis is in te zien) volgen nog elf hoofdstukken, die verdeeld zijn over drie delen. In deel 1 van het boek wordt het belang van de nieuwe benadering uit de doeken gedaan en de diverse doelen die hiermee kunnen worden gerealiseerd. In deel 2 wordt deze analyse vertaald naar een meer integrale planningsstrategie, bestaande uit twaalf stappen, waarbij in dit deel vooral wordt ingegaan op de initiatieffase waarin de projectdoelen, de stakeholders, de taak- en rolverdeling, het budget en planning wordt beschreven. In deel 3 wordt ingegaan om de daarop volgende fases, zoals de analyse van de huidige situatie en de behoeftepeiling bij belanghebbenden. Oftewel dataverzameling door middel van statistieken, kaartmateriaal, observaties, interviews, enquêtes en bijeenkomsten. Daarnaast wordt inzicht gegeven hoe je succesfactoren (Level-of-service analysis) kan benoemen, hoe je een lange termijnvisie opstelt en tenslotte een implementatiestrategie.
Het boek – met slechts hier en daar wat zwart-wit afbeeldingen – biedt daarmee een een interessant inzicht in het planproces voor parken en recreatieve voorzieningen. Alhoewel het volledig is beschreven vanuit een Amerikaans oogpunt is het ook interessante lectuur voor Nederlandse onderzoekers en professionals die zich bezighouden met publieke ruimten.
Gerben doet onderzoek naar het gebruik van de openbare ruimte, waaronder de manier waarop kinderen deze gebruiken en ervaren. Dit doet hij bij het lectoraat 'Gezonde leefstijl in een stimulerende omgeving' van De Haagse Hogeschool.
In het verleden was hij werkzaam als onderzoeker bij Onderzoeksinstituut OTB (TU Delft), als adviseur bij KEI kenniscentrum stedelijke vernieuwing, als coördinator van Platform Stad en Wijk en als sociaal projectleider in de Haagse Schilderswijk, en als senior beleidsmedewerker en teamleider bij woningcorporatie Haag Wonen.
In zijn vrije tijd schrijft hij in diverse media en op zijn blog Stadslente over de relatie tussen de geplande en geleefde stad. Met daarbij speciale aandacht voor de manier waarop mensen de openbare ruimte gebruiken. Ook is hij redacteur bij Rooilijn waar hij meerdere jaren de rubrieken 'recensies en signalementen' en 'columns' coördineerde.
0 reacties