Het streven naar economische groei is een van de meest bepalende kenmerken van de hedendaagse samenlevingen. Die groei komt echter lang niet iedereen ten goede en kost veelal ook een vorm van sociale en ecologische opoffering. De vraag is of er een haalbaar alternatief is. Hoe kunnen we een einde maken aan de eindeloze zoektocht om de wereldwijde productie en consumptie te laten groeien? Hoe kunnen we sociaal-ecologische waarden meer centraal stellen, zodat alles en iedereen wordt ondersteunt? In dit boek geven Giorgos Kallis, Susan Paulson, Giacomo D’Alisa en Federico Demaria antwoord op deze vraag aan de hand van het degrowth-concept. De auteurs zijn vooraanstaande experts op dit terrein en hebben – gezamenlijk of alleen – al talloze publicaties over dit onderwerp op hun naam staan, zoals Degrowth: a vocabulary for a new era en Pluriverse; a post-development dictionary. The Case for Degrowth is echter volgens henzelf “the best book we ever wrote on degrowth!” Op basis van opkomende initiatieven van over de hele wereld, schetsen de auteurs een nieuwe visie en transformatieve strategieën die kunnen helpen om tot meer gelijkwaardige samenlevingen te komen.
De hoofdboodschap is duidelijk: om beter bestand te zijn tegen toekomstige crises – een pandemie, klimatologische, financiële of politieke noodtoestanden – moeten we de productie terugschroeven. Niet het bruto binnenlands product moet centraal staan in al onze economische en ruimtelijke overwegingen, maar de gezondheid van onze mensen en onze planeet. Degrowth gaat dus niet alleen over een inkrimping van de economie, het gaat ook over zinvol leven, waarbij welzijn, rechtvaardigheid en duurzaamheid voorop staan. Zaken die ook hun weerslag hebben op de inrichting van onze woon- en leefomgeving (zie daarvoor ook de themareeks van Rooilijn met diverse artikelen over degrowth). Dit boek biedt een goede basis voor wie meer achtergrondinformatie wil over deze nieuwe denk- en werkwijze.
Sinds 2017 werkt hij enkele dagen per week als coördinator van het Platform Stad en Wijk. Een samenwerkingsverband van lectoraten van diverse hogescholen die zich door middel van praktijkgericht onderzoek bezighouden met maatschappelijke vraagstukken in stad en wijk.
Daarnaast werkt hij enkele dagen per week als kennismakelaar in Delft voor de gemeente, de Haagse Hogeschool, hogeschool Inholland en de TU Delft. Daar coördineert hij onder andere het opzetten en begeleiden van praktijkgericht onderzoek door studenten. Veelal in samenwerking met maatschappelijke partijen én wijkbewoners. Om zo onderzoek, beleid, onderwijs en praktijk met elkaar te verbinden en meer gebruik te maken van elkaars kennis en expertise.
Tevens doet hij onderzoek naar de openbare ruimte en dan met name naar de manier waarop kinderen deze ruimte gebruiken om buiten te spelen.
In het verleden was hij werkzaam als onderzoeker bij Onderzoeksinstituut OTB (TU Delft), als adviseur bij KEI kenniscentrum stedelijke vernieuwing, als sociaal projectleider in de Haagse Schilderswijk en als senior beleidsmedewerker en teamleider bij woningcorporatie Haag Wonen.
In zijn vrije tijd schrijft hij in diverse media en op zijn blog Stadslente over de relatie tussen de geplande en geleefde stad. Met daarbij speciale aandacht voor de manier waarop mensen de openbare ruimte gebruiken. Ook is hij redacteur bij Rooilijn waar hij de rubriek 'recensies en signalementen' en 'columns' coördineert.
0 reacties