Met het ambitieuze watermanagementproject ‘Ruimte voor de Rivier’ is het Nederlandse deltalandschap in de laatste jaren aangepast aan de huidige klimaateisen. Meer dan dertig projecten zijn gerealiseerd om Nederland te beschermen tegen overstromingen door rivieren. De rivieren zijn daarbij niet klakkeloos dichtgezet. Een meer genuanceerde aanpak kreeg de voorkeur, waarbij de rivieren hun dynamiek van oudsher hebben teruggekregen en goed is nagedacht over de gevolgen voor de omgeving. Zo werd bij Nijmegen een nevengeul onderdeel van een bijzonder rivierpark. In de Noordwaard zijn polders in aansluiting op de Biesbosch omgebouwd tot een karakteristiek krekenlandschap. En bij Wapenveld verrijkt een hoogwatergeul het bestaande landschap op de overgang van de Veluwe naar het IJsseldal. Al deze projecten zijn nu gebundeld in een vuistdik en ruim geïllustreerd boekwerk ‘Ruimte voor de rivier; veilig en mooi landschap’. In de inleiding wordt verklaard hoe de Nederlandse cultuur langzamerhand rijp werd voor de gekozen benadering waarin natuur, techniek en architectuur samen op gingen. In essays van de betrokken rijksadviseurs voor het landschap wordt onder andere antwoord gegeven op de vraag hoe je voor ruimtelijke kwaliteit zorgt in een door techniek en veiligheid gedomineerd apparaat en welke ideeën ten grondslag lagen aan de ontwerpen.
Sinds 2017 werkt hij enkele dagen per week als coördinator van het Platform Stad en Wijk. Een samenwerkingsverband van lectoraten van diverse hogescholen die zich door middel van praktijkgericht onderzoek bezighouden met maatschappelijke vraagstukken in stad en wijk.
Daarnaast werkt hij enkele dagen per week als kennismakelaar in Delft voor de gemeente, de Haagse Hogeschool, hogeschool Inholland en de TU Delft. Daar coördineert hij onder andere het opzetten en begeleiden van praktijkgericht onderzoek door studenten. Veelal in samenwerking met maatschappelijke partijen én wijkbewoners. Om zo onderzoek, beleid, onderwijs en praktijk met elkaar te verbinden en meer gebruik te maken van elkaars kennis en expertise.
Tevens doet hij onderzoek naar de openbare ruimte en dan met name naar de manier waarop kinderen deze ruimte gebruiken om buiten te spelen.
In het verleden was hij werkzaam als onderzoeker bij Onderzoeksinstituut OTB (TU Delft), als adviseur bij KEI kenniscentrum stedelijke vernieuwing, als sociaal projectleider in de Haagse Schilderswijk en als senior beleidsmedewerker en teamleider bij woningcorporatie Haag Wonen.
In zijn vrije tijd schrijft hij in diverse media en op zijn blog Stadslente over de relatie tussen de geplande en geleefde stad. Met daarbij speciale aandacht voor de manier waarop mensen de openbare ruimte gebruiken. Ook is hij redacteur bij Rooilijn waar hij de rubriek 'recensies en signalementen' en 'columns' coördineert.
0 reacties